Behalve liedjes, staan er ook verhalen op van mensen met wie ze in de loop der tijd heeft samengewerkt. Uit de hele collectie blijkt wel hoe veelzijdig ze is. Of het nu om pop, rock, Nederlandstalig, schlager, jazz, disco of powerballad gaat: ze draait er haar hand niet voor om. ,,Ik denk dat het mensen toch wel verrast, wat ik allemaal gedaan heb. Weet je, ik loop er allemaal niet zo mee te koop. Je zal mij niet horen zeggen: Ik Heb met De Golden Earring gezongen!” En dat is dan nog maar één voorbeeld. Ze zong voor veel meer bands de backing vocals. Maar ook de jingles voor Radio Veronica destijds, om maar eens wat te noemen. ,,Dat creëren van iets, dat vind ik het leukst. Zelf zangpartijen uitzoeken bijvoorbeeld.”
Het begon zo …
Haar vader had een bigband en toen de zangeres uitviel, nam Patricia haar plaats in. ,,Eerst alleen in de weekends, want ik zat nog op school. Ik zong van alles en nog wat, want ik had een boek, ‘1001 liedjes’ gekregen van mijn vader zodat ik mijn repertoire kon uitbouwen en makkelijk op verzoekjes kon ingaan. Dus ik zong net zo makkelijk ‘Goldfinger’ van Shirley Bassey als een nummer van Willeke Alberti.”
Tijdens een van die optredens waren Willem Duys en Lou van Rees aanwezig. ..Lou vroeg aan mijn vader of ik al een contract had. Toen hij hoorde dat dat niet het geval was, bood híj me er een aan bij EMI/Bovema. Ik was nog niet eens 18.”
PaTROSia
Ze scoorde een megahit met het liedje ‘Je bent niet hip’. ,,Ik vond het een vreselijk nummer eigenlijk, maar ja, als je met zoiets scoort wil zo’n platenmaatschappij daar natuurlijk een tijdje mee doorgaan. Ook mocht ik vier tv-shows opnemen voor de Tros. In die tijd noemden ze me ook wel PaTROSia, hahaa!”
Wat deed al die bekendheid eigenlijk met je? ,,Weet je, in die tijd was het heel anders dan nu. We deden heel veel optredens, want streamen was er niet bij in die tijd. Maar het was altijd heel gemoedelijk en lief en respectvol. We werden gezien als sterren, in plaats van BN’ers. Er waren geen mobieltjes en social media waar je privacy toch onder lijdt. Welnee, mensen vroegen je om een handtekening!”
Ik ben eigenlijk een private person
Ze blikt er met liefde op terug maar stelt ook dat ze in feite een deel van haar leven heeft weggegeven. ,,Altijd maar in de spotlights. Je zit op een terras en mensen maken foto’s van je. Eigenlijk ben ik een heel ‘private person’. Ik herinner me nog toen ik net in de Verenigde Staten woonde met mijn gezin, dat ik ergens in zo’n juicebar ging zitten bij Macy’s en dat niemand aandacht aan me besteedde. Wat een rust! Ik vond het gewoon een verademing.”
Toch viel ze ook daar wel op. ,,Ik hou er nu eenmaal van om er verzorgd uit te zien, ook als ik boodschappen ga doen. Dan vroegen ze me of ik een ‘moviestar’ was! ,,I Wish!”, zei ik dan.”
Een zusje te weinig
Op de vraag wat ze echt als een hoogtepunt beschouwt in haar carrière hoeft ze niet lang na te denken: The Star Sisters. ,,Gebaseerd op de Andrews Sisters, drie zusjes die vooral bekend werden door hun optredens voor de Amerikaanse troepen tijdens de Tweede Wereldoorlog. Die meiden hadden nooit een muzikale opleiding gehad, deden alles op gevoel. Ze zongen bij wijze van spreken van boven naar beneden en van links naar rechts! Maar wel heel erg goed.”
Patricia ging samen met haar zus Yvonne de uitdaging aan, op verzoek van Jaap Eggermont, een bekende producer. ,,We oefenden tot diep in de nacht, want het moest perfect zijn natuurlijk. En dat was het ook. Willem van Kooten geloofde erin en wilde investeren in een gigantisch dure videoclip. Dat wilden wij ook wel, alleen, wij waren natuurlijk maar met zijn tweeën, mijn ouders hadden een zusje te weinig gemaakt!”
Er werd iemand gezocht die op Yvonne en Patricia leek en die ging gewoon mee het podium op. Maar die kon niet echt zingen, zeg maar. Het werd evengoed een gigantisch succes: ze stonden in vijf landen op nummer 1. ,,Het was een waanzinnig leuke tijd. In Parijs werden we met een limousine opgehaald om te gaan winkelen. Maar eerlijk gezegd schrok ik ook wel een beetje van al dat succes. Het was bijna overweldigend.”
En hoe nu verder? Nog wilde plannen? ,,Nou …. Ronald Molendijk, DJ en muziekproducent … en familie van mijn oma trouwens, heeft me gevraagd of ik zin heb om samen een dance track op te nemen. Dus dat gaan we doen!”